W roku 2000 zostało otwarte w parku im. Jedności Narodowej lapidarium niemieckie przy ulicy K. Arciszewskiego. Wcześniej był tu cmentarz ewangelicki i w tym charakterze był użytkowany do końca II wojny światowej. „Był to główny Centralny Cmentarz Komunalny, będący własnością miasta. Cmentarz otwarto 23 listopada 1881 roku. Był to cmentarz nie związany z żadną organizacją religijną. Chowano tu ludzi różnych wyznań między innymi katolików, którzy nie mieli własnego cmentarza. W 1913 roku wybudowano tu krematorium. Na cmentarzu komunalnym pochowano wielu ludzi zasłużonych dla miasta. Był tu grobowiec lekarskiej rodziny Behrendów, grób fundatora kołobrzeskiej biblioteki Harrego Hardera, a także ks. Emila Sebastiana - ostatniego proboszcza katolickiego w kościele Św. Marcina. Na tym cmentarzu spoczęły szczątki jego organizatora Henryka Martena” (Hieronim Kroczyński, Cmentarze i lapidaria). Zachowany częściowo pierwotny układ alejek pozwala przypuszczać, że w I połowie XX w. teren cmentarza był powiększany stopniowo w kierunku południowo-zachodnim. Układ kompozycyjny południowej części cmentarza nawiązywał stylowo do krajobrazowego charakteru otaczającego parku, natomiast pozostała część założenia miała układ geometryczny. Alejki przecinały się pod kątem prostym dzieląc cmentarz na prostokątne kwatery, obsadzone pojedynczymi rzędami klonów pospolitych i jaworów. Po zdobyciu Kołobrzegu 18 III 1945 roku, cmentarz notorycznie dewastowano aż do lat 60-tych. W 1971 roku cmentarz zlikwidowano a później tylko prowizorycznie zagospodarowano i zaadaptowano na park do wypoczynku biernego. Przez 25 lat cmentarza nie użytkowano i wskutek wystąpienia samosiewów, zagłuszenia bardziej wymagających form przez ekspansywne gatunki drzew i krzewów dawny geometryczny układ uległ deformacji nabierając charakteru leśnego. W roku 2000 otwarto lapidarium niemieckie.
